حق آموزش زنان

حق آموزش زنان مجله اورال جامعه‌ی زنان افغانستان، به دلیل ساختار حاکمیت قبیله‎ایِ مردسالار و برداشت‎های خاص مذهبی، از متون دینی متناسب با اقتضائات بستر اجتماعی، همواره از حقوق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خویش، به خصوص از حق دست‎یابی به تحصیل و آموزش، محروم بوده‎اند که این محرومیت تاریخیِ مُزمِن و دوام‎دار، ضمن آنکه بر فضای زندگی فردی، خصوصی و خانوادگی آنان، تأثیر منفی و مخرِّب گذاشته، به سهم خود، انحطاط، عقب‎ماندگی و توسعه‎نیافتگیِ کشور را، در صحنة بین‎المللی نیز موجب گشته است. این در حالیست که از نظر حقوق بشری، دست‎یابی به آموزش، حق اساسی، بنیادین و تعلیق‎ناپذیر هر فرد انسانی، بدون توجه به ویژگی‎های جنسیتی، زبانی، قومی، مذهبی و موقعیت اجتماعی است و ثانیاً، برای تحقق آن، دولت‎های ملّی در نخستین گام، ضمن آنکه آموزش در مقطع ابتدایی را اجباری اعلام می‎کنند، هر چه سریع‎تر به فراخور توانایی، استعداد و امکانات ملّی، زمینه‎های برخورداری از دیگر مراحل آموزشی را به‎صورت رایگان، فراهم می‎آورند. برداشت های جدید و مستدل از منابع و متون دینی نشان می‎دهد که از منظر دینی نیز، تحصیل و آموزش زنان، در تمامی حوزه‎ها و عرصه‎های علمی، نه تنها محدودیت و ممنوعیتی ندارد؛ بلکه از مهم‎ترین فرایض دینی و الهیِ یک فرد مسلمان، بدون توجه به جنسیت آن می‎باشد و زنان مسلمان، در صورت تحصیل علم و دانش و تأمین شرایط لازم، می‎توانند به لحاظ علمی، حتا به مقام مرجعیت دینی، تصدی مقام قضایی و به دست گرفتن حاکمیت سیاسیِ یک کشور اسلامی، دست یابند. بنابراین، هر نظام و حکومتی که بر کشور حاکم می‌گردد؛ باید شرایط لازم را برای تعلیم و تحصیل بانوان کشور فراهم کند؛ اما متاسفانه در شرایط فعلی با روی کارآمدن گروه طالبان، دختران و زنان کشور احساس ناراحتی و نارضایتی شدید دارند، زیرا مکاتب، مدارس و پوهنتون‌ها به روی آن‌ها مسدود شده و حق تعلیم و تربیه و حق کار از آن‌ها گرفته شده و آن‌ها آینده‌ی شان را در معرض خطر جدی می‌بینند. تاکید عموم مردم و به ویژه زنان افغانستان بر باز شدن مراکز آموزشی است تا دختران هرچه زودتر به درس و تعلیم خویش ادامه دهند. بدیهی است در صورتی‌که دختران نتوانند تعلیم ببینند و تربیت شوند؛ بدون شک جامعه به سمت انحطاط فرهنگی، جهالت و فقر سواد سوق داده خواهد شد؛ زیرا مسوولیت بزرگ کردن و تربیت کودکان امروز که آینده‌سازان فردای کشورند؛ به عهده مادران است و یک مادر زمانی فرزند خوب و دانسته تقدیم جامعه می‌کند که خودش تعلیم یافته، آگاه و باسواد باشد.