_40362.jpeg)
_40362.jpeg)
انفجار در مسجدی در ولسوالی ناور غزنی
مجله اورال: منابع محلی در ولسوالی ناور ولایت غزنی تایید میکنند که انفجاری در مسجد یک قریهی این ولسوالی روی داده است.
به گفته منبع، این انفجار ناشی از اسلحهی افراد وابسته به طالبان که در مسجد مستقر بودهاند، میباشد.
منبع میگوید که سلاح نوع راکت مربوط به یکی از افراد وابسته به طالبان، بهصورت اشتباهی و بیاحتیاطی فرد، «فیر» میشود.
بر اساس گزارش منبع محلی، این رویداد حوالی ساعت 10 شب چهارشنبه 3 سنبله در مسجد قریهای بهنام «سرخایرمهی واغ» از توابع ولسوالی ناور، صورت گرفته است.
این رویداد، تلفات جانی در پی نداشته اما مسجد را قسما تخریب کرده است. به دلیل دوردست بودن منطقه و عدم دسترسی رسانه، گزارشی از این رویداد به بیرون درز نکرده بود.
این رویداد، زمانی صورت گرفت که افراد وابسته طالبان از مرکز ولسوالی ناور به این قریه برای حل و فصل یک قضیه آمده بودند و شب را در مسجد میگذراندند.
به گفته منبع، یکی از باشندهگان قریه که خانوادههای آنها دختر عموی او را در کودکی به هدف ازدواج با او «نامنشان» کرده بودند، اما دختر با کسی دیگری «فرار» کرده است؛ از این رو، این فرد برای رسیدهگی به قضیه به طالبان مراجعه کرده است.
منبع میافزاید که افراد طالبان از ولسوالی به این قریه آمده، شب و روز نزد مردم محل و طرفهای دعوا غذا «حواله» کردهاند؛ اما به قضیه رسیدهگی نکرده و فیصله نهایی را به ریشسفیدان و ملاهای محل واگذار کرده است.
طالبان در دور اول حکومت خود نیز به قضیا رسیدهگی نمیکردند؛ اما افرادی زیادی به محل میآمدند و شب و روز در خانههای مردم غذا میخوردند و طرفهای دعوا را وادار به پرداخت پول میکردند و در نهایت قضایا بدون فیصله باقی میماند.
منبع محلی میگوید پس از به قدرت رسیدن دوبارهی طالبان، مردم محل که اندکترین «آزردهگی» در بین شان پیدا میشود، به طالبان مراجعه میکنند و طالبان هم به محل میآیند «بالای مردم نان میخورند»، مردم را میترسانند و دیگر کاری نمیکنند.
کوچیها در ناور
با به قدرت رسیدن دوبارهی گروه طالبان، کوچیها نیز وارد ولسوالی ناور شدهاند.
باشندهگان محل میگویند که کوچیها رمههای را خود را بالای مزارع رها کرده و مزارع گندم را تخریب کرده اند.
منبع محلی به مجله اورال گفت که کوچیها علاوه بر تخریب کشتزارهای مردم، ادعای زمین و قرضههای چندین ساله را نیز میکنند.
در دور قبلی حکومت طالبان، کوچیها به این ولسوالی آمدند علاوه بر تصرف چراگاهها، با سندهای «ساختهگی» در دوران حکومتهای شاهی، ادعای مالکیت زمین باشندهگان این ولسوالی را میکردند و حاصلات چندین ساله زمینها را با سودهای سرسامآوری بالای مردم حساب کردند. مردم مجبور شدند این قرضهها را قبول و تمامی دار و ندار خود را تحویل کوچیها کنند و شماری هم مجبور به ترک محل زندهگیشان شدند.