‎عفو بین‌الملل: خروج افغانستانی‌‌ها از کشور شان در حال حاضر غیرممکن است

‎در گزارش عفو بین‌الملل که امروز (۲۱ اکتوبر) نشر شد آمده است که همسایه‌های افغانستان مرزهای خود با این کشور را مسدود کرده‌اند و تنها به کسانی که مدرک لازم سفر و یزه معتبر را در دست دارند اجازه خروج از افغانستان داده می‌شود. تلاش برای خروج از افغانستان در حال حاضر مانند ورد به یک دژ مستحکم است. عفو بین الملل از همه کشورها می خواهد که به تعهد خود در حفاظت از افرادی که در معرض نقض جدی حقوق بشر هستند ، عمل کرده و بلافاصله تمام بازگشتها یا اخراج ها به افغانستان را متوقف کرده و دسترسی به مراحل عادلانه پناهندگی را تضمین کنند. آنها همچنین باید فوراً اقداماتی را برای تأمین امنیت عبور افغانستانی های که در خطر طالبان قرار دارند ، انجام دهند ، از جمله با حداقل رساندن الزامات برای اسناد سفر و ارائه ویزای بشردوستانه به کسانی که بیشتر در معرض خطر هستند. تلاش برای خروج از افغانستان در حال حاضر مانند عبور از یک سطح و با دژ مستحکم است. از زمان تصرف افغانستان توسط طالبان به دست آوردن اسناد مسافرتی تقریباً غیرممکن بوده است و بسیاری از افغان‌ها را مجبور به سفرهای نامنظم کرده است که منجر به برخورد مجازات آنان توسط دیگر کشورها می‌شود. فرانچسکا پیزوتلی، سرپرست تیم حقوق پناهندگان و مهاجران عفو بین‌الملل می‌گوید، افغانستانی‌هایی که از طالبان فرار کرده اند به جای یافتن امنیت و حفاظت ، در اردوگاه‌های موقت در مناطق مرزی محبوس شده یا در بازداشت به سرنوشت نامعلوم محبوس شده‌اند. وی افزود: "ما از همه کشورها می‌خواهیم که مرزهای خود را برای افغانی‌های پناهنده باز کنند و طرح‌های اسکان مجدد را هدف قرار دهند تا بیشترین خطر را به امنیت تعدیل کنند. دولت ها باید از مهاجران تازه وارد و افغان‌هایی که از قبل در سرزمین شان هستند، حمایت بین‌المللی کنند، با توجه به ممنوعیت بین‌المللی عدم بازگشت مجدد. "گزارش عفو بین‌الملل نشان می‌دهد که چگونه پاکستان، ازبکستان، ایران، تاجیکستان و ترکمنستان مرزهای خود را برای افغانستانی هایی که بدون سند و ویزه سفر می کنند بسته اند، علیرغم این خطر که افراد بازگردانده شده توسط آنها را در معرض نقض جدی حقوق بشر از طرف طالبان قرار دارند. ارقام IOM نشان می دهد که مقامات ایرانی 58279 افغانستانی فاقد سند را بین 27 اوت تا 9 سپتامبر 2021 اخراج کرده اند، در حالی که اوزبیکستان در 20 اکتوبر اعلام کرده است که بر اساس توافق با طالبان 150 نفر را به افغانستان بازگردانده است. ضرورت بین‌المللی برای باز نگه داشتن مرزها برای کسانی که پناهنده هستند و تعهد عدم بازگشت مجدد، فقط در مورد کشورهایی که دارای مرز زمینی با افغانستان هستند اعمال نمی‌شود. این امر در مورد کشورهایی که افغانستانی‌ها می‌توانند از طریق هوا یا دریا و یا پس از سفر در سایر کشورها به آنها برسند نیز صدق می کند. به عبارت دیگر، هرگونه تمایز بین ورودهای معمولی و نامنظم را نادیده می‌گیرد. با وجود این، کشورهایی از جمله بلغارستان، کرواسی و یونان همچنان به حملات خود علیه افغانستانی‌ها ادامه می دهند، در حالی که پولند محدودیت‌های جدیدی را وضع کرده است که باعث می‌شود افرادی که به طور نامنظم از مرز عبور می کنند از لهستان درخواست پناهندگی نکنند. زندگی هزاران زن و مرد که برای ترویج و دفاع از حقوق بشر، برابری جنسیتی، حاکمیت قانون و آزادی های دموکراتیک در کشور خود تلاش کرده اند ، اکنون با یک نخ آویزان شده است. گروهی متشکل از 32 افغانستانی از 19 آگوست پس از انتقال آنها از پولند به بلاروس و بدون هیچ گونه ارزیابی فردی از نیازهای حفاظتی آنها در مرز پولند و بلاروس محبوس شده اند. مرزبانان پولندی و بلاروسی گروه را در یک خط کوچک در مرز بدون سرپناه مناسب، آب تمیز، غذا و دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی به دام انداخته اند. در همین حال، در ژوئیه 2021، با افزایش ورود مهاجران از افغانستان، مقامات ترکیه از تمدید دیوار با مرز خود با ایران خبر دادند و ترکیه هم‌چنان در حال آماده سازی برای اخراج افغانستانی‌های بدون سند است. عفو بین‌الملل همچنین تأثیر پروسه های تصویب امنیتی را بر افغانستانی‌های پناهنده نشان داد. به عنوان مثال‌، آلمان از افغانستانی‌ها می‌خواهد که قبل از بررسی وضعیت تخلیه به مقامات آلمانی برای بررسی های امنیتی مراجعه کنند - اما در حال حاضر نمایندگی دیپلماتیک در افغانستان وجود ندارد. در ایالات متحده ، دولت بایدن قصد دارد 95،000 تخلیه شده افغانستانی را تا پایان سپتامبر 2022 اسکان دهد. با این حال، هنوز پرسش‌هایی در مورد رفتار مهاجران افغانستانی در پایگاه های نظامی ایالات متحده، و بازداشت و انتقال به کشورهای ثالث تخلیه شده وجود دارد. امریکا سیستم بررسی‌های دقیق امنیتی در قبال پناهجویان افغانستانی را لغو نکرده اند. عفو بین‌الملل می‌گوید؛ در حالی که وضعیت حقوق بشر در افغانستان رو به وخامت است، همه کشورها باید اقدامات فوری را برای خروج از افغانستان را انجام دهند، به ویژه برای زنان فعال، مدافعان حقوق بشر، روزنامه نگاران و افراد از اقلیت های قومی یا مذهبی در حاشیه. آنها باید از مهاجران تازه وارد و افغانستانی‌هایی که از قبل در کشور شان هستند محافظت بین المللی کنند و از کشورهای منطقه برای تضمین حقوق افغانستانی‌های که به آنجا سفر می‌کنند، حمایت کنند. فرانچسکا پیزوتلی گفت: "زندگی هزاران زن و مرد که برای ترویج و دفاع از حقوق بشر، برابری جنسیتی، حاکمیت قانون و آزادی های دموکراتیک در کشورشان تلاش کرده بودند ، اکنون در حال حلق آویز است." وی گفت: "جهان نباید افغانستان را در این لحظه حساس رها کند - ما برای رساندن کمک‌های لازم به افغانستانی‌ها به یک تلاش بین‌المللی هماهنگ نیاز داریم.