توزیع غیرعادلانه کمک‌های بشری؛ برای توزیع موثر کمک‌های بعدی باید راهکار منظم ایجاد شود ـ مجله‌ی اورا

سازمان ملل متحد از جمع‌آوری یک‌ونیم میلیارد دالر کمک‌های جدید انسان دوستانه برای مردم افغانستان خبر داده است. این سازمان بارها از وقوع فاجعه انسانی در این کشور در صورت نرسیدن مساعدت‌های بشری هشدار داده است. اما آیا کمک‌های بشری که تا هنوز صورت گرفته به صورت موثر توزیع شده است؟

فساد مالی، چور و چپاولی که در دوران حکومت‌های حامد کرزی و اشرف غنی وجود داشت، نهادهای خیریه‌ و کمک‌رسانی بین‌المللی در افغانستان را نیز متأثر کرده بود.
علاوه بر عایدات گمرکات و دیگر عایدات داخلی، ده‌ها میلیارد دالر کمک‌های جامعه جهانی نیز توسط دولتمردان کرزی و غنی غارت گردید و توسط آن‌ها قصرها، شرکت‌ها و شهرک‌های شخصی ساخته شد و حتی در بانک‌های خارجی سرمایه‌گذاری گردید.
این فساد، دامن نهادها و مؤسسات خیریه و کمک‌رسانی بین‌المللی را هم گرفت و به‌همین دلیل، هیچ‌گاه کمک‌ها به مستحقین واقعی نرسید و در بهبودی اوضاع فقرا و مستمندان کمکی نکرد، بلکه توسط واسطه‌ها، وکلای گذر و... حیف‌ومیل گردید.
بعد از سقوط نظام جمهوری اسلامی و روی‌کار آمدن طالبان، شیرازه اقتصادی کشور فروپاشید، فقر، بی‌کاری و گرسنگی در کشور فراگیر گردید، نهادهای بین‌المللی کمک‌کننده در افغانستان هم‌چنان برای کمک به فقرا و جلوگیری از بحران انسانی، به فعالیت خود ادامه دادند؛ اما در دوره‌ی طالبان نیز، کمک‌های نهادهای بین‌المللی به مستحقین واقعی نمی‌رسد و حیف‌ومیل می‌گردد.

یکی از انتقادات دیگر توزیع غیر متوازن کمک‌ها در ولایات می‌باشد. ولایاتی که قوم حاکم در آن ساکن اند، بیشترین کمک‌ها را دریافت کرده‌اند. اما ولایت‌های مشخصی مانند مناطق مرکزی، کم‌ترین بهره را از این کمک‌ها برده‌اند.

تنها راه برای مهار بحران فقر و جلوگیری از فاجعه انسانی در افغانستان این است که در رأس وزارت‌خانه‌ها و ادارات اقتصادی (سکتور اقتصادی) افراد متعهد، متخصص و حساب‌ده قرار گیرد تا اقتصاد ورشکسته‌ی کشور را ترمیم نمایند و هم‌چنین بر کمک‌های انسان‌دوستانه بین‌المللی نظارت صورت گیرد که حیف‌ومیل نشوند و به مستحقین و مستمندان واقعی برسد تا باشد که در کوتاه‌مدت از فاجعه‌ی انسانی جلوگیری و در درازمدت، گلیم فقر از کشور برچیده شود. هم‌چنان نهادهای امدادرسان بین‌المللی در توزیع کمک‌ها تجدید نظر کنند و با کسب معلومات دقیق از جمعیت آسیب‌پذیر مناطق مختلف کشور طرح همه‌جانبه برای توزیع موثر کمک‌های انسان دوستانه در نظر بگیرند.