فراخوان داوود سرخوش، فرهاد دریا، شورای جهانی هزاره و مجله‌ اورال برای پیوستن به‌کارزار طوفان توییتری

در آستانه‌ی دومین کارزار بزرگ طوفان توییتری در حمایت از پناهجویان افغانستانی مقیم اندونیزیا، تعدادی از شخصیت‌ها و نهادها حمایت‌شان را از این کمپاین اعلان کرده و فراخوان اشتراک داده‌اند. در این میان هنرمندان سرشناس همانند داوود سرخوش، فرهاد دریا و آریانا سعید و نهادهایی مانند شورای جهانی هزاره و مجله‌ی اورال برای اشتراک گسترده فراخوان داده است.

داوود سرخوش، هنرمند محبوب و دلسوز مردم در صفحه‌ی فیسبوک‌اش چنین نوشته است:
"درود و ارادت یارانِ جان
وقتِ کمی مانده است که به کارزار تویتری:
#HelpRefugees_Indonesia
بپیوندیم.
همصدایی و حساسیت همگانی ما می‌تواند این وضعیت را عوض کند.
با مهر و
#HelpRefugees_Indonesia 
داوود"

فرهاد دریا نیز با انتشار پیام ویدیویی حمایت خود را از این کمپاین طوفان توییتری اعلان کرده است: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=479495990203293&id=100044286887064

آریانا سعید نیز در صفحه‌اش چنین نوشته است:
"مهاجرین افغان در اندونیزیا در‌ حالت خیلی بد قرار دارند و به توجه نهاد های جهانی نیاز دارند." او از کاربران شبکه‌های اجتماعی خواسته است که در این کمپاین بپیوندند.

شورای جهانی هزاره نیز از کمپاین توییتری برای پناهجویان افغانستانی مقیم اندونیزیا حمایت کرده و از هواداران خود خواسته است با این کمپاین همراه شوند. در اعلامیه‌ی این شورا در این مورد چنین آمده است:

"بیش از هشت هزار پناهنده که اکثر شان هزاره هستند و بیش از ده سال در اندونیزیا بی‌سرنوشت گیر مانده‌اند. آنها به امید رفتن به آسترالیا و فرار از وضع ناگوار هزاره‌ها در افغانستان طی سالیان متمادی به اندونیزیا رفتند. حکومت آسترالیا از پذیرش آنها خودداری کرد و حکومت اندونیزیا هم که قانون پذیرش مهاجرین ندارد به آنها اجازۀ اقامت نمی دهد. برگشت این مهاجرین به افغانستان مخصوصاً با در نظر داشت شرایط موجود کشور و وضعیت امروز هزاره ها ممکن نیست.

اداره‌های ملل متحد و بین‌المللی که به امور پناهندگان رسیدگی می‌کنند روی دلایل متعدد یا نخواسته‌اند و یا نتوانسته‌اند به وضع اسفبار این پناهجویان رسیدگی نمایند. کشو های که مهاجر می‌پذیرند هم علاقۀ چندانی به پذیرش مهاجرین نشان نمی‌دهند. نتیجتاً وضع این پناگزینان فوق العاده رقت بار و ناگوار است.  آنها اجازۀ کار، تحصیل، داد و ستد و مسافرت به جایی ندارند و تعداد زیادی از آنها در مراکز تجمع که بیشتر شکل زندان دارد، نگهداری می شوند. برخی از آنها که شامل خانواده ها و اطفال نیز می شود در پارک ها و در کنار سرکهای عمومی در زیر خیمه های پلاستیکی در شرایط باد و باران و خاک و هوای دود آلود زندگی می کنند. تعدادی زیادی از جوانان از بی سرنوشتی دچار افسردگی روحی شده و تکالیف متعدد صحی و روانی پیدا کرده اند. تا حال ده تن از آنها که اکثراً جوان بوده اند دست به خودکشی زده اند. در یک مورد جوانی با ریختن پطرول روی خود خودش را آتش زد که خوشبختانه نجات داده شد اما وضعش خوب نیست. در این اواخر دوتن دیگر بدرود حیات گفتند. چهار نفر از آنها برای جلب توجه جهان به حالت ناگوار شان، لب هایشان را دوختند.
تعدادی از دوستان و هموطنان برای حمایت از داعیۀ برحق این پناهجویان امروز در توییتر با هشتگ#HelpRefugees_Indonesia
طوفان توییتری راه می‌اندازند.
شورای جهانی هزاره در عین حالی که خود را در این درد بی سرنوشتی مردم خود سهیم می داند، قاطعانه از این اقدام نیک حمایت می کند از اعضا و هواداران خود می‌خواهد به این کمپاین پیوسته و آنرا حمایت کنند تا باشد که جامعۀ جهانی، ادارات مسئول ملل متحد و مقامات کشور های مهاجر پذیر این کمپاین را دیده، به وضع ناگوار مردم ما که بی سر نوشت در اندونیزیا گیر مانده‌اند توجه نموده و در رفع و بهبود این وضع فاجعه‌بار مهاجرین کمک کرده و آنها را بپذیرند."

این دومین کمپاین توییتری است که طی کمتر از یک ماه راه‌اندازی می‌شود. این بار انتظار می‌رود که کمپاین گسترده‌تر از دور قبل راه‌اندازی شود.

مجله‌ی اورال هم‌چنان همانند دور قبل در پوشش خبری و رساندن صدای دادخواهی برای این پناهجویان خود را متعهد می‌داند.
مجله‌ی اورال نیز از کاربران شبکه‌های اجتماعی می‌خواهد در این کمپاین بزرگ اشتراک کنند و مسوولیت انسانی خود را در برابر هزاران پناهجوی بی‌سرنوشت افغانستانی که سال‌هاست در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند، ادا کنند.